table of contents
add to cart
year: 2008
isbn: 9789042921856
pages: 339 p.
Campanae Lovanienses
Het klokkenpatrimonium van Groot-Leuven
Summary:
Klokken zijn meestal niet opvallend zichtbaar aanwezig; hoorbaar zijn ze echter des te beter. Door de jaren, soms eeuwen heen hebben zij hun stem laten horen, en zijn zo een belangrijke sfeerbepalende factor geweest voor hun onmiddellijke omgeving. Vroeger bepaalden zij het ritme van de dag: niet alleen door middel van de uurslag, maar ook met bijvoorbeeld het Angelusluiden en het luiden voor de mis. Klokken hadden bovendien een signaalfunctie: bij het sluiten van de poort, bij brandalarm en bij gerechtelijke beslissingen werden respectievelijk de poortklok, de brandklok en de banklok geluid. Het belang van grote gebeurtenissen werd onderstreept met klokgelui of door het spelen op de beiaard.
De maatschappelijke betekenis van klokken is nu veranderd. Al blijft de traditie van het klokkenluiden nog bestaan op zon- en feestdagen, de brandklok heeft haar functie verloren en ook het Angelusklokje wordt op steeds minder plaatsen gehoord. Veel kerken en kapellen worden geleidelijk gesloten, verlaten of verkocht. Hierdoor bestaat de kans dat klokken en torenuurwerken worden verwaarloosd of worden opgekocht door handelaars en antiquairs. In andere gevallen wil men bestaande installaties moderniseren of vervangen, wat vaak leidt tot vermindering of verarming van het klokkengelui. Hierdoor staan talloze historische mechanismen werkloos weg te roesten.
Met deze uitgave publiceert Campanae Lovanienses haar inventaris van de klokken van Leuven. Het doel van de inventaris is het campanologisch erfgoed te beschermen en te bewaren voor toekomstige generaties. Hiervoor werden de klokken opgezocht, hun afmetingen en klankstructuur bepaald, en de versieringen vastgelegd met afwrijfsels en foto's. Het is de eerste publicatie in haar soort in ons land, een stevig opgebouwd en kwalitatief hoogstaand boekwerk dat zowel aantrekkelijk is voor campanologische specialisten als iedereen die het Leuvens erfgoed in zijn hart draagt.